"Шафтолизор, дарёлар - Ватан" (Үзбәк шагыйре иҗаты)

Алишер Бозоров 1962 елның 21 октябрендә, Үзбәкстан Республикасы Бохара өлкәсенең Гиждуван районында туган. 1985 Сәмәрканд дәүләт университетын тәмамлаган. «Тормышка ашмаган хыял» («Армон»), «Син айем минем» («Мохим»), «Җибәрелмәгән хат» («Жўнатилмаган мактуб»), «Тормыш ләззәте» («ҳаёт завқи») кебек Җыентыкләр авторы. Филология фәннәре кандидаты. Ул безгә туган телендә иҗат иткән шигырен татарчага тәрҗемә итеп тәкъдим итте. 

Алишер Бозоров

Ватан 

Ватан эрур томирдаги қон,
Унда оқар ўтмиш, келажак.
Она тупроқ эмасму виждон,
Оқ - покликка ўралган йўргак.

Шафақларда уйғонар Ватан,
Чорлагайдур эртанги кунга.
Умид бериб, куч бериб руҳан,
Йўлларингни ёритар тунда.

Шафтолизор, дарёлар - Ватан,
Виқорли бу қоялар - Ватан.
Иффату ор, ҳаёлар - Ватан,
Жажжи гўдак дунёлар - Ватан.

Ватан эрур бир халъат, гўша,
Унда ором, ундадир таскин!
Тим қора кўз, нимадир ўша,
Боламиздек асраймиз ҳар кун.

Шамол эсса - эпкин бир сабо.
Ажиб ҳисни жўштирар танда.
Бундай олсанг, Ватандир дунё,
Лекин ҳурлик фақат Ватанда!

Ярим тунда қишлоқни кезсанг,
Даштдан олсанг, тўйиб бир нафас.
Бир лаҳзалик соғинчни сезсанг,
Билки, Ватан ўзгача эмас!

Хуш бир салом Ватан аслида,
Мужассамдир унда оқибат!
Бу анъана бобом наслидан,
Юрагимда ўнган муҳаббат!

Бир яхшилик - Ватандир, билсанг,
Унутмассан умрбод  уни.
Кимга савоб, эзгулик қилсанг,
Абад бўлар Ватаннинг умри!

Жажжи қизим табассуми - бу, -
Онам меҳри - Ватаним тафти.
Одамийлик кабидир мангу.
Кўкси узра қўйилган кафти.

Бағри узра балқиганда тонг,
Ҳис қиламан ноёб тароват.
Демак, қайда тинчлик урса бонг,
Шунинг ўзи Ватан - ҳаловат!

Болакайнинг нигоҳида у,
Ўзга юртда кўрмайсан буни.
Тинч, оройиш илинган уйқу,
Айтиб турар Ватан мазмунин.

Ватанимдир ҳар бир Сўз, Сухан,
Томиримда оқиб ётган қон.
Олисласам, қўмсайман чунон - 
Соғинчимда бошланур исён!

Ватан

Ватаным ул -  тамырдагы кан, 
Анда ага үткән, киләсе.
Ана җирем – син да вөҗдан, 
Сафлыкка төрелгән биләүсә.

Таң атканда уяна Ватан,
Рухландыра иртәге көнгә.
Өмет биреп, көч бирә, ышан, 
Синең юлны яктырта төнлә.

Шабдалы бакча, елгалар - Ватан,
Мәһабәт бу кыялар - Ватан.
Гыйффәт яки хыяллар - Ватан,
Сабый бала: дөньялар - Ватан. 

Туган илым аулак урам да: 
Минем өчен гүзәл сарайем.
Горурлыгым - хөрмәтем монда,
Мин ирекле кош кебек яшим.

Назлы, нәфис җил иссә кырда, 
Тәндә рәхәт, хисләр уята.
Моны алсаң, дөнья да - Ватан,
Ләкин Ватан  хөррият белән!

Авылың буйлап төнда йөрсәң,
Тирән сулыш алсаң даладан.
Йөрәгеңдә сагышны сизсәң,
Бел, башка да түгел - Ватан.

Яхшы сәлам, чынлыкта -  Ватан, , 
Анда яши егетлек, һиммәт.
Бу гадәт бабам нәселеннән, 
Йөрәгемдә сугылган мәхәббәт!

Бер яхшылык - туган ил, белсәң,
Онытмассың беркайчан аны.
Киң күңеллелек дуска теләсәң
Мәңге болар аның ватаны.

Нәни кызымның елмаюы – 
Әниемнең шәфкате  - Ватан.
Улымның да биек хыялы,
Әтиемнең кодрәте – Ватан.

Малайеңның күзләрендә ул,
Башка илдә күрмийсең моны.
Тыныч, рәхәт,  татлы да йокы,
Бу аңлата Ватан дигәнне.

Ватаным да  - һәр сүз, фикер
Тамырларда агучы нәсел.
Ерак булсам сине сагынам, 
Сагыш башлый инкыйлаб!